Beste mevrouw Albayrak,
U heeft het ongetwijfeld druk. Ondanks dat hoop ik dat u tijd vind om deze brief heel even te lezen, het kan wellicht uw ogen openen.
Gisteren viel te horen, lezen en zien dat uw ministerie ongeveer 250.000 euro per jaar spendeert per jeugdige gedetineerde. Echt verbaasd leek niemand hierover te zijn, het ging vooral over het gebrek aan resultaat van die 250.000 euro.
Nu zal ik u een klein rekenvoorbeeld geven, zodat u wellicht inziet dat de jeugddetentie, net zoals ieder overheidsproject, absurd duur is.
Stel, we nemen een jeugdige gevangene. We gaan deze jonge man eens goed begeleiden, en we hebben uw budget van 250.000 euro voor een jaartje. Wat kunnen we daarmee?
We beginnen met huisvesting. Voor 1000 euro per maand moet een aardig flatje te huren zijn. Vervolgens moeten we natuurlijk de man eten geven. Nu kun je tegenwoordig voor 25 euro redelijk uit eten, dus doen we dat maal 30 keer, plus nog wat lunch en ontbijt, moeten we voor rond de 1500 euro per maand eten hebben. De delinquent moet uiteraard onderwijs genieten. We doen gek, en geven hem les op een privé-school. Die rekent daarvoor 3.000 euro per maand. En uiteraard moet de delinquent zakgeld hebben, 1000 euro per maand, minimaal.
Dan hebben we, om te zorgen dat het tuig toch goed terecht komt, een persoonlijk begeleider nodig. Deze professional kost ons 4500 per maand, het mag allemaal wat kosten. Ben ik dan nog wat vergeten? Oh ja, misschien een beveiliger, ook nog eens 3000 euro. Aangezien u gewend bent aan ambtenaren zal er ook veel gemanaged moeten worden. Dus, we nemen een parttime manager voor deze ene delinquent, kost ons nog eens 3000 euro per maand.
Het totaalplaatje per maand wordt dan:
Huisvesting: 1000
Eten: 1500
Scholing: 3000
Begeleiding: 4500
Zakgeld: 1000
Beveiliging: 3000
Management: 3000
Totaal: 17.000 per maand.
Doen we dat bedrag maal 12 maanden, dan praten we dus over 196.000 euro. Let wel, dan heeft onze delinquent een eigen appartement met keuken en badkamer (hij moet op zichzelf leren wonen natuurlijk). Hij heeft een fulltime begeleider, een manager en een beveiliger. Hij heeft zakgeld, en kan iedere dag heerlijk uit eten.
Een megaluxe leventje dus. En dat met superbegeleiding, privé-scholing, noem maar op. Voor 54.000 euro per jaar MINDER dan u uitgeeft.
Dan zijn er dus twee opties: ten eerste gaat u eens héél drastisch snijden in de kosten. Het is onmogelijk dat die lelijke gevangenissen zonder begeleiding duurder zouden zijn dan mijn bovenstaande voorbeeldje.
De tweede optie is natuurlijk de beste: laat dit soort gevangenenwerk lekker over aan de markt. Want ook hier blijkt weer gewoon dat wat de overheid ook doet, het is altijd veel te duur, en veel te slecht van kwaliteit.
ROFL
Geweldig!
Ik hoop echt dat ze het leest. Iemand haar @dres?
Kim, je brief aan Albayrak geeft mij weer wat kracht.
Ikzelf heb 6 jaar met dak en thuisloze jongeren gewerkt en heb na 6 jaar met een kutgevoel ontslag genomen. Organisatorisch een puinhoop, fusies, alles van boven naar onder. Het systeem maakte het steeds moeilijker en moeilijker om nog te doen waar je voor staat –> mensen helpen. Managers, intrummanagers enz. Een bedrijfsplaatje wat geprojecteerd word op opvang en hulp aan mensen. 🙁 Te ziek voor woorden en ik heb het gevecht opgegeven met pijn in mijn hart. Ik weet zeker dat ik vroeg of laat er weer in duik maar moet eerst zelf weer even op kracht komen.
Jouw plaatje klopt! Ik ben bang dat dit vooralsnog gezien word als:”waarom zo’n jongere belonen! Hij moet gestraft worden!” Maar dit moet omgedraait worden. Waar mensen niet naar willen kijken is oorzaken. Ieder1 rekent ieder1 af op gedrag 🙁 Straffen is niet per defenitie helpen. Wil je de persoon en de maatschappij helpen dan moet je de oorzaak aanpakken.
Ik heb jongeren mee gemaakt die GVD in jeugdgevangenissen kwamen omdat jeugdzorg geen verdere opvang voor ze kon regelen en nog wel de verantwoordelijkheid had voor opvang! ZIEK!
Moedeloos heb ik me laten maken door dit systeem. Het is vechten tegen de bierkaai op het moment.
Maar dit is een besef. Een bewustzijn wat nog niet is op dat niveua. Het zijn kinderen in grote mensen lichamen die hun verantwoordelijkheid niet durven nemen.
In mijn beleving komt dit voort uit kapitalisme. En daarmee bedoel ik niet de vrije markt zoals deze zou moeten zijn.
Ik heb deze stelling sinds een paar dagen in mn hoofd;
Het maakt uiteindelijk niet uit welke regeringsvormen je allemaal hebt over heel onze aardkloot. Wanneer kapitalisme het economisch systeem is kan het uiteindelijk alleen maar leiden tot 1 heerser/macht.
Het feit dat jij deze brief schrijft en ik voel en weet dat het klopt wil zeggen dat dit bewustzijn er al is.. Een kwestie van tijd.
Ik hoop 1 ding, en dat is dat Albayrak volwassen gaat worden.
Comments are closed.