Trias Politica?

Afgelopen vrijdag, 28 september, heb ik na een oproep op NUjij.nl de voltallige tweede kamer een mail gestuurd met het verzoek de uitlevering op dubieuze gronden van Robert Hörchner aan Polen te blokkeren. Ik kreeg welgeteld één antwoord, van/namens Jan Marijnissen. Dit antwoord beriep zich op de Trias Politica als reden dat ingrijpen niet mogelijk was. Dat riep bij mij een andere vraag op, waar ik nog geen bevredigend antwoord op heb gekregen. Een mailwisseling.

Het stilzwijgen van de voltallige Kamer uitgezonderd Jan Marijnissen was voor mij aanleiding een tweede mail naar de Kamer te sturen:

Geachte Volksvertegenwoordiging,

Gisteren heb ik uw aandacht gevraagd voor de belachelijke zaak Robert Hörchner en u verzocht zijn uitlevering te blokkeren. Tot op heden heb ik slechts één reactie mogen ontvangen, en wel van Jan Marijnissen. Deze komt er op neer dat er niets te blokkeren valt als gevolg van de Trias Politica:

“We zitten nu met de situatie dat de rechter heeft gesproken, en de minister geen nadere beslissingsbevoegdheid meer toekomt. De minister kan nu niet een rechterlijke uitspraak ongedaan maken, dit in verband met scheiding van de machten.”

Ik stel me zo voor dat dit voor velen onder u, zo niet de meesten, het argument zal zijn om de zaak verder maar op zijn beloop te laten, maar er zit mij dan iets dwars, dat u mogelijk kunt toelichten of, beter, waar u een precedent aan kunt ontlenen om wel in te grijpen in de zaak Hörchner.

Ik kan mij namelijk niet aan de indruk onttrekken dat het argument van de scheiding der machten zeer selectief van toepassing is. Inzake het generaal pardon heeft de rechter zo’n 26.000 keer gesproken (en dat 4 of 5 keer per geval in verschillende procedures) maar het was voor de Kamer en de minister geen enkel probleem om deze 26.000 (x5) uitspraken naast zich neer te leggen. Toen speelde dit argument dus niet.

Waarom is in het geval Hörchner het argument wel geldig? Omdat de heer Hörchner lastig is voor het OM en dus gedeporteerd dient te worden? Joop van Riessen liet onlangs nog weten het een goed idee te vinden om Geert Wilders te ‘mollen’ en zijn kiezers te deporteren. Hierop heb ik geen kritische geluiden mogen vernemen. Zou het kunnen dat deze kennelijk geaccepteerde procedure nu via een slinkse truc op Hörchner wordt toegepast?

Hopelijk kunt u mij uitleggen wanneer de Trias Politica wel geacht wordt van toepassing te zijn en wanneer niet. Zoals het nu gaat kan ik er in ieder geval geen chocola van maken.

Alvast bedankt voor uw toelichting, of beter, uw benuttting van dat precedent…

Dit leidde tot een reactie van GroenLinks kamerlid Naima Azough:
Dank u voor uw mail, ik moet mij echter aansluiten bij de heer Marijnissen. I.v.m. tijdgebrek kan ik er nu niet nader op ingaan, maar ik zal u maandag nader informeren.

Helaas heeft zij mij afgelopen maandag niet nader meer geïnformeerd.

Met jurist Jan de Wit, tweede kamerlid voor de SP ontstond nog wel een korte mailwisseling:

Jan de Wit:
Het grootste deel van de mensen dat voor het generaal pardon in aanmerking komt heeft helemaal geen procedures, zij zijn uitgeprocedeerd.

Een deel heeft nog wel procedures lopen maar die worden allemaal ingetrokken, en dan zijn er dus ook geen procedures meer.

Ik:
Dank u wel voor deze snelle toelichting, maar bevestigt u nu niet wat ik al zei? Alle mogelijke procedures zijn geprobeerd, en allemaal leidden ze tot dezelfde uitspraak van de rechter: asielaanvraag afgewezen. Er zijn geen verdere procedures meer mogelijk: uitgeprocedeerd. Dat betekent dus gewoon: terug naar huis. De rechter heeft gesproken. Hier is de uitspraak van de rechter gepasseerd door de Kamer, dus mijns inziens is hier de Trias Politica geschonden.

Jan de Wit:
Onder oude Uitleveringswet nam de minister na de rechter de beslissing tot al of niet uitleveren.

Onder de nieuwe Overleveringswet heeft hij die bevoegdheid niet meer.

Zou de Kamer de minister dwingen in deze zaak in te grijpen zou de minister dus tegen de rechterlijke uitspraak ingaan en doet hij niet.

Bij de (ex)asielzoekers treft de Kamer zelf een nieuwe regeling ter oplossing van het gerezen probleem van de 26.000. Dat kan de Kamer doen.

In het geval van de heer Hörchner zou de Kamer de wet weer moeten wijzigen (nadat men eerst mijn amendement heeft verworpen).

Dat zal niet gebeuren, is mijn politieke inschatting. Overigens zou ik die wijziging zoals u zult begrijpen toejuichen.

Hier heb ik het maar even bij gelaten. Wat mij betreft is dit antwoord onbevredigend, omdat vaag blijft waarom de Kamer bij het generaal pardon “een nieuwe regeling ter oplossing van het gerezen probleem” kan treffen maar bij het geval Hörchner niet. Zoals ik het lees heeft de Kamer t.b.v. het generaal pardon de wet gewijzigd, en is men niet bereid dat voor Hörchner te doen. Politieke onwil om een puur slechte, kwaadaardige wet, de overleveringswet, nog eens kritisch tegen het licht te houden.

Maar meer principieel, zelfs dan is mijns inziens wijzigen van de wet, nadat de rechter op basis van die wet uitspraken heeft gedaan, ingrijpen in de rechtsgang en dus aantasting van de Trias Politica.

Misschien dat een juridisch onderlegde lezer hier nog een toelichting op kan geven.