Op 22 oktober was het de vierde en laatste keer dat Andreas Kinneging sprak over zijn…
Op 22 oktober was het de vierde en laatste keer dat Andreas Kinneging sprak over zijn doctoraalscriptie: het libertarisme. We waren met ons tienen bijeengekomen bij Paul in Heemstede.
Andreas beklemtoonde nogmaals dat de verdediging van het libertarisme op basis van nut (in plaats van recht) onherroepelijk vastloopt; in zijn inleiding liet hij zien hoe hij de libertarische rechtsopvatting tot nu toe had uitgewerkt.
Deze avond draaide om twee thema’s:
- Is de aarde van iedereen of van niemand? Zijn dit twee mogelijke axioma’s of is één van beide een correcte theorie? De meningen bleken nogal verdeeld: de meeste aanwezigen hadden het artikel van Frank in de laatste Vrijbrief nog niet bestudeerd!
- Is het mogelijk om de internalisering van externe effecten zo op te lossen dat de problematiek van het individuele nut buiten beschouwing kan blijven? Op basis van een zéér gedurfde theorie liet Andreas zien van wel.
Andreas’ toepassing van de theorie op risico kwam helaas niet meer aan de orde: dit onuitputtelijke onderwerp komt misschien in het voorjaar alsnog aan de beurt?
En toen hebben we allemaal maar een kopie van Andreas’ scriptie besteld…