Islam en Collectivisme

Winston Spencer Churchill, 1938

Islam en Collectivisme

We zien nu duidelijk de bedoelingen van de islam in actie. Recentelijk kwam een delegatie van ambassadeurs van de islamitische landen bij Gerrit Zalm van de VVD om zich te beklagen over de uitspraken van Hirshi Ayaan Ali. Deze ambassadeurs begrijpen natuurlijk niet, dat Nederland een geseculariseerde westerse samenleving is, waar men terecht kritiek kan leveren op de politiek en godsdienst en dat klagen dus geen zin heeft, alleen de reden van het debat overheerst… In de landen waar deze ambassadeurs vandaan komen bestaat er geen scheiding van kerk en staat en debatten worden daar ook niet toegestaan. Volgens een strikte naleving van de koran is de politiek en godsdienst met elkaar verweven. Daarom kan men de vraag stellen of de ongeseculariseerde islam wel in een westerse samenleving thuishoort. In een islamitische staat kan men niet redetwisten over de koran, hadith of de islamitische samenleving. Het betreft een vanzelfsprekendheid, waarin een volledige onderwerping aan de leer wordt verwacht, zonder daarbij vraagtekens te zetten of Allah wel bestaat en ofMohammed misschien geestesziek is geweest.

Niet alleen Hirsi Ali heeft in haar uitstekende boek “De zoontjesfabriek” aangegeven hoe droevig het is gesteld met de islamitische gemeenschap, maar ook andere ex-moslims zoals Ibn Waraq, Nonie Derwish en Shaik Anwar hebben in hun geschriften evenzeer aangetoond, dat de ‘umma’ niets anders is dan een artificiële samenleving, waar alleen een strenge dictatuur in kan gedijen. Dit verklaart ook dat alle islamitische landen deze regeringsvorm herbergen.

In Nederland is het debat pas laat op gang gekomen en wel na de aanslagen van 11 september 2001, gepleegd door islamisten. Voorheen tolereerde men de uitwassen, zoals het slaan van vrouwen, prediking van geweld en haat, het negeren van de enorme immigratie uit islamitische landen e.d.

De apologeten voor deze gang van zaken bevinden en bevonden zich voornamelijk in collectivistische kringen. In het lijfsblad van collectivistisch Nederland, de Volkskrant, schreef Jan Blokker een zeer negatief verhaal over Hirsi Ali. Ook Bram Stermerdink, een ex-Pvda-minister, was niet erg te spreken over haar uitspraken. Margeet de Boer, van dezelfde partij, vond dat Hirsi Ali de kloof verbreedde tussen de moslim- en niet-moslimgemeenschap.
Het is wel duidelijk dat deze mensen blijk geven van een erbarmelijk slechte kennis van de islam en totaal niet op de hoogte zijn van zowel de koran als de hadith, want dat deze kloof al net zo lang bestaat als de koran oud is moge duidelijk zijn. De islam verbiedt namelijk de toenadering tot andere religies. Moslims die dit toch deden riskeerden in het verleden hun leven. Het is een zevende-eeuwse krijgerscultus, die zichniet verhoudt in de moderne tijd. Verreweg de meeste moslims zijn vredelievend en hebben een veel hogere beschaving en moreel gedrag dan de profeet Mohammed ooit had. Het probleem is, dat het verboden is voor eenmoslim om afvallige of ketter te worden, want dat moet hij of zij met de dood bekopen. Een goed voorbeeld hiervan is de fatwa op het leven van SalmanRushdie, die onlangs nog werd bekrachtigd door Ali Khamenei in Iran.

Waarom zijn er zoveel apologeten voor zo’n onderdrukkende religie als de islam met zijn haatzaaiende, geweldpredikende en vuurspuwende imams in het collectivistisch milieu. Het antwoord is eenvoudig, men wil coûte quecoûte de multiculturele samenleving in stand houden. Dit is waar Burgemeester Cohen van Amsterdam op doelt, als hij zegt ,,we moeten de boel bij elkaar houden”, of ,,we moeten de moskeeën inschakelen om de islamitische boefjes aan te pakken”. De laatste uitspraak is natuurlijk een absurditeit, even absurd als wanneer men skinheads zou willen heropvoeden door ze in de Waffen-SS te plaatsen. In diezelfde moskeeën wordt veelal zelf de segregatie en non-integratie gepredikt, want men is eerst moslim en dan burger, aldus luidt het credo.

De multiculturele samenleving is gebaseerd op een hersenspinsel en wel, dat alle mensen gelijkdenkend zijn, culturen allemaal gelijk zijn en dat overal dezelfde waarden en normen worden aanhangen. Daarom zijn de collectivistische voorlieden, zoals Stemerdink en Blokker er zeer op gebrand om alle onvermijdelijk bijkomstige problemen van deze beoogde en mislukte samenleving onder het tapijt te vegen. De PvdA en GroenLinks waren en zijn oostindisch doof als het ging om de aanpak van de steeds groter wordende problematiek, die zich vooral manifesteert in de zogenaamde ‘achterstandswijken’, die onze grote steden nu rijk zijn. Voeg daaraan toe een grote stroom mosimmigranten, zoals asielzoekers en door gezinsherenigingen, en natuurlijk stijgen deze problemen dan explosief met alle gevolgen van dien voor Nederland in de nabije toekomst.

Vanuit de genoemde collectivistische hoek wordt men nu toch een beetje onzeker, want hun redenen om het debat te vermijden worden natuurlijk steeds zwakker en doorzichtiger. Men valt de boodschapper aan, zoals Pim Fortuyn en Hirsi Ali, maar de boodschap zelf blijft onbeantwoord in dit verbale geweld. In deze kringen weet men heus wel dat het multiculturele Nederland een catastrofe is geworden en probeert men dat door middel van de gesubsidieerde armoede via uitkering- en subsidiefabrieken te rekken, waarna het uiteindelijk wellicht een natuurlijke dood zal sterven waarvan de consequenties niet te overzien zijn.

Ik heb dit vorig jaar bij Fjodor Molenaar van GroenLinks aangekaart en hem gewezen op de gevaren van de islam. Zijn antwoord was zeer ontwijkend en hij stelde Pim Fortuyn verantwoordelijk voor het negatieve imago en de stigmatisering. Hierop gaf ik een groot aantal voorbeelden van het islamitische geweld tegen andersdenkenden in de wereld, om mijn oorspronkelijke stelling te staven. Helaas had de heer Molenaar hier geen antwoord op en vertelde mij, dat hij de discussie aan een islamitisch partijlid had overgedragen. Het zal u niet bevreemden, dat dit partijlid nooit wat van zich heeft laten horen. Dit illustreert helaas de triestheid en het intellectuele bankroet van onze collectivistische partijen, waarbij debatten angstvallig worden gemeden en boodschappers worden beticht, aangeklaagd en zelfs bedreigd.

Mijn steun gaat daarom uit naar diegenen, die zich inzetten voor de normalisering van de islamitische gemeenschap, waardoor zij een volwaardig lid kunnen zijn van een liberaal en vrij Nederland, door middel van seculariseren van hun religie en het aan kritiek en modernisering te laten onderwerpen. Doodsbedreigingen zijn daarbij natuurlijk uit den boze en deze moeten dan ook met alle middelen worden bestreden, inclusief gevangenisstraf en uitzetting. Aan moslims zelf, die zich niet willen aanpassen aan de geseculariseerde westerse en liberale samenleving is het antwoord eenvoudig; dan kunt u het beste Nederland verruilen voor het land waar u vandaan gekomen bent, want u maakt gebruik van de lusten van de geseculariseerde maatschappij, zoals vrijheid, economische voorspoed en een rechtstaat, dus is het vanzelfsprekend dat daar van uw kant ook iets tegenover staat door uw gedachtegoed aan kritiek te laten blootstellen en eventueel aan te passen en te moderniseren.

Essays:

• Kabinet moet op de bres voor Hirsi Ali; Herman Philipse, NRC 1 oktober 2002
• PvdA onderschat het lijden van moslimvrouwen; Ayaan Hirsi Ali, 4 oktober 2002
• Publiek debat kan islam juist vitaler maken; Abdelkader Benali, NRC 19 september 2002
• Laat moslimmannen hoofddoek dragen; Naima El Bezaz, NRC 16 november 2002
• Leve de monoculturele rechtsstaat; Afshin Ellian, NRC 30 november 2002
• Islamitisch kannibalisme; Afshin Ellian, NRC 8 februari 2003
• Bescherm de afvallige; Elsbeth Etty, NRC 2 februari 2003
• Jahjah beschuldigd van bendevorming; Hans Buddingh, NRC 30 november 2002
• Hirsi Ali moet kunnen zeggen wat ze denkt; Paul Steenhuis, NRC 28 januari 2003
• Moslimvrouwen kunnen ongelijkheid zelf opheffen; Naema Tahir, NRC 14 januari 2003
• Meisjes vogelvrij in Franse banlieu; Olivier van Beemen, NRC 10 januari 2003
• Khilafah; the move toward a one-world islamic government; Allan C. Stover, Toogood Reports, 12 november 2002
• Peace through surrender; Bruce S. Thornton, Front Page Magazine, 26 november 2002
• A sermon for the west; Oriana Fallaci, The American Enterprise, 10 januari 2003
• Jihad’s fifth column in the west; Serge Trifkovic, Front Page Magazine, 7 januari 2003
• Immigration and terrorism; Mark Krikorian, San Diego Union Tribune, 26 november 2002
• Jihad devolved from ancient religious decrees; Arnaud de Borchgrave, Washington Times, 2002
• Bloody Borders; Jerry Bowyer, Front Page Magazine, 6 november 2002
• The silence of moderate muslims; Bernard Kaykel, Dawn Magazine 5 december 2002
• The left’s silence on islamic fundamentalism; Stephen Brown, Front Page Magazine 28 januari 2003
• Islam as sedition; Serge Trifkovic, Chronicles Magazine 3 februari 2003
• Escaping “submission”; Nonie Darwish, Front Page Magazine 11 februari 2003
• Why I am not a muslim; Ibn Warraq, Institute for the Secularisation of Islamic Society, september 2001
• An apostate Cassandra: Andrew G. Bostom, Front Page Magazine 10 februari 2003