“De minaretten zijn onze bajonetten, de koepels onze helmen, de moskeeën onze barakken en de gelovigen onze soldaten”
Nee, dit zijn niet de woorden van een krankzinnige Iraanse mullah of een waanzinnige Al-Qaeda zelfmoordterrorist die worden geuit alvorens hij iets waardevols toevoegt aan de mensheid voordat hij zichzelf en anderen in kleine stukken opblaast.

erdogan.jpgIntegendeel. Deze doordringende regels zijn een onderdeel van een gedicht geschreven door Recep Tayyip Erdogan, de premier van de enige seculiere moslimstaat in het Midden-Oosten, Turkije. Erdogan citeerde deze regels op een politieke bijeenkomst in 1999, toen hij burgemeester was van Istanbul. Dit leverde hem drie maanden gevangenis op, omdat hij hiermee de seculiere wetten van Turkije overtrad.

De afgelopen week bezocht Erdogan Frankrijk als onderdeel van zijn charme-offensief om Turkije geaccepteerd te krijgen in de Europese Unie. Na het verlaten van het Elyseepaleis waar hij gelunchd had met Jacques Chirac verzekerde hij de verslaggevers dat zijn regering bijna alles had gedaan om de aan de toelatingseisen van de EU te voldoen.

Europa zal meer krijgen dan ze verwachten als ze Turkije in hun midden zouden toelaten onder het leiderschap van Erdogan. De Turkse premier is hoofd van de Rechtvaardigheids en Ontwikkelingspartij (AKP), die in november van 2002 met 34% van de stemmen werd gekozen en daarmee 365 van de 550 zetels in het Turkse parlement verkreeg. Sinds die tijd heeft Erdogan zich in alle bochten gewrongen om te verklaren dat de AKP een conservatieve politieke partij is en geen islamistische. Niettemin vermoeden sommige Turkije-kenners al lang dat de Turkse premier wel degelijk islamistische tendensen vertoont, aangezien hij en anderen eens lid waren van een verboden islamistische partij. En de gebeurtenissen in het Turkije onder leiding van Erdogan geven hier ook aanleiding toe. In mei dit jaar temidden van een enorme controverse heeft de AKP een wet aangenomen die het onderwijssysteem verandert in het voordeel van de islamisten. In essentie betekent dit dat de wet de toegang voor de universiteit regelt voor studenten die afkomstig zijn van religieuze scholen.

De religieuze scholen heten Imam Hatip’en werden oorspronkelijk gesticht om imams op te leiden voor de moskeeën van Turkije. Tegenwoordig worden ze door de seculiere gemeenschap beschouwd als opleidingscentra voor de radicale islam. De Imam Hatip geeft religieus onderwijs welke zeer verschilt van alle andere Turkse openbare scholen met hun seculiere waarden. De religieuze scholen accepteren zelfs meisjes die weigeren om hun hoofddoekjes thuis te laten vanwege het verbod daarop door de openbare scholen (het dragen van een hoofddoek is verboden in elke openbare instelling in Turkije).

Seculiere toeschouwers geloven dat de nieuwe wet deel uitmaakt van een subtiele islamistische strategie op lange termijn; de machtsposities in Turkije te grijpen door grote aantallen studenten te laten afstuderen met een religieuze achtergrond. Erdogan is zelf een afgestudeerde geweest van de Imam Hatip. Zijn dochter studeert in de Verenigde Staten waar het dragen van een hoofddoek legaal is.

Een tweede grote ontwikkeling die toeschouwers zorgen baart over de toename van de islamistische invloed in Turkije is het terugdringen van de macht van het leger. Het Turkse leger is altijd een steunpilaar geweest voor het secularisme sinds het moderne Turkije wed gesticht als seculiere staat in 1923 en heeft nauwe banden met Amerika. Het kwam in 1997 bijvoorbeeld uit de barakken en zette de regering af die verzaakte om de groei van het islamitisch fundamentalisme te stoppen.

Maar een wet die de vorige zomer werd aangenomen beperkte de politieke invloed van de Nationale Veiligheidsraad, die een zeer belangrijk lichaam vertegenwoordigde, tezamen met de president, premier, legerleider en hun adviseurs. Voordat deze wet werd aangenomen vervulde de Veiligheidsraad een beleidsmakende rol, het is nu alleen nog maar een adviserend lichaam geworden. Deze wet was bedoeld om Turkije in overeenstemming te brengen met de eis van de EU om de politieke rol van het leger te verminderen.

De AKP had waarschijnlijk weinig bezwaren om hieraan gehoor te geven. De leden van de AKP zijn zelfs begonnen om het leger te bekritiseren voor de jaarlijkse schoonmaak onder islamistisch geachte officieren. Hoewel ze niet gelukkig waren met de ontwikkelingen heeft het Turkse leger haar verminderde rol geaccepteeerd, omdat het zich realiseert dat het Turkse volk in meerderheid bij de Europese Unie wil behoren en ze dit lidmaatschap als een oplossing voor de economische problemen van hun land zien.

De vertegenwoordigers van het leger weigerden ook om een parlementaire bijeenkomst bij te wonen, die werd gehouden door de AKP woordvoerder, toen ze hoorden dat de vrouw van Erdogan de hoofddoek zou dragen. De vrouwen van de ministers van het kabinet mijden de staatsbijeenkomsten omdat ze bang zijn dat deze het leger en andere secularisten voor het hoofd zouden stoten.

Turkse secularisten kijken ook met bezorgdheid toe dat de AKP mensen met islamistische neigingen aanstelt in machtsposities. De AKP-regering heeft tevens een bericht gezonden aan de Turkse ambassades in het buitenland om organisaties met islamistische agenda’s te ondersteunen.

Hoewel er een angst bestaat ten aanzien van het leger, de Turkse grondwet en het verlangen naar lidmaatschap van de Europese Unie, zal dit een openlijke islamisering van de Turkse samenleving voorkomen. Want de AKP heeft geen behoefte om het zelfde lot te ondergaan als dat van de regering van 1997. Maar de wetten die de AKP nu aanneemt zouden over een bepaalde periode een politieke instelling produceren die het landschap van het Midden-Oosten zal veranderen en helaas niet ten goede.

Stephen Brown is Canadese journalist en is afgestudeerd Oost Europa-wetenschapper.

Dit artikel verscheen eerder op: feanimated-small.gif

10 REACTIES

  1. Even een sommetje: 34% van 550 zetels is 365. Misschien in Turkije, maar mijn rekenmachine zegt iets heel anders, namelijk 187. Da’s ongeveer de helft.

  2. Allereerst even dit: zelf zie ik een nieuwe arbeidsimmigratiegolf aankomen, omdat de Turken in meerderheid het EU-lidmaatschap
    als oplossing(…)voor hun problemen(welke niet de onze zijn!)be-
    schouwen.
    Balkenende speelt hoog spel met zijn EU-voorzitterschap: ik denk
    dat hij zich veel te makkelijk door intrigant Erdogan laat inpakken,
    met alle ongewenste gevolgen van dien.
    http://www.gunzilla.net/wereldnieuws/2004/juni/2206-01.htm

  3. Premier Balkenende was hoogleraar theologie en minister Donner voorganger in de gereformeerde kerk. Deze twee ministers laten zien hoezeer men de dhimmi-status heeft omarmd. Een dhimmi is een christen of jood in een moslimland en wordt behandeld als een tweederangsburger. Hij of zij moet zich altijd onderdanig voelen aan zijn islamitische meesters. Verder mag hij of zij mag geen regeringsverantwoordelijkheid dragen, want het is verboden voor een christen of jood boven een moslim te staan. Bat Ye’or heeft een interessant boek geschreven over ,,The decline of christianity in the east”, waarin ook wordt verteld hoe christenen zich hebben onderworpen en geschikt in hun positie als horige aan hun moslimmeesters door de eeuwen heen. Dit zie ik nu ook gebeuren met de twee CDA-voorlieden voor Europa. Wellicht onwetendheid over de geschiedenis onder de islamitische terreur, maar toch teleurstellend dat Nederland dankzij deze twee ministers zo’n zwak figuur slaat. Bovendien, waarom hebben we eigenlijk een EU nodig, want een vrijhandelspact en douane-unie met Turkije is veel goedkoper en efficienter. Enerzijds houden we de islam buiten de deur en anderszijds kan Turkije zich economisch beter ontwikkelen zonder de bemoeienis van de Brusselse bureaucratie.

  4. Je kunt de islam niet buiten de deur houden door Turkije buiten de EU te houden. Ook andere ‘ongewenste ontwikkelingen’ worden hierdoor nauwelijks voorkomen. Er zijn al moslims, imams en fundamentalisten in Europa. Er is al een culturele, politieke en economische beinvloeding tussen West-Europa en Turkije. Deze beinvloeding is trouwens niet alleen negatief. Er gaat ook een stimulerende economische en culturele werking van uit.
    Het probleem van de Eu is niet Turkije, maar het structurele onvermogen van de EU om beleid te voeren en af te dwingen. De EU is nog te zeer afhankelijk van landsbelangen van de EU-leden. Pas wanneer de EU dwingende macht in handen krijgt kunnen de onderlinge invloeden worden gereguleerd.

  5. Roger heeft gelijk: de islam zit inmiddels in Europa.

    Toch vind ik niet dat landen zoals Turkije moeten toetreden, want er zitten nu al teveel verschillende stromingen in de EU. Dat maakt een kleine, efficiënte EU, die doet wat hij doen moet, en de rest niet, steeds moeilijker.

    Godsdiensten hebben de neiging de wijsheid in pacht te hebben (denken ze) en daardoor de vrijheid van burgers te beperken. Moeten wij dan een land toelaten met een andere goedsdienst, die nog verder gaat met het beperken van de individuele vrijheid als het christendom?

    Ik vind van niet

  6. Het afgelopen jaar zijn er meer Turken teruggekeerd naar Turkije dan dat er Turken naar Nederland zijn gekomen. Toen de toetreding van Portugal aan de orde was dacht men ook dat er een migratiegolf zou komen. Deze migratiegolf is uitgebleven. De Turkse economie groeit dit jaar met 10%. Dat is hoger dan welk Europees land dan ook. Wanneer Turkije toetreedt zal de levensstandaard van een behoorlijk niveau zijn. Niemand zal nog de behoefte hebben naar West Europa te verhuizen. Integendeel, ik denk dat de migratie richting Turkije zal toenemen. Zelfs als alle Turken naar Europa migreren zullen de moslims nog steeds een minderheid vormen. Er wonen immers 500 miljoen niet moslims in Europa.

  7. Ik zou graag willen weten waar het gedicht waar dit citaat “De minaretten zijn onze bajonetten, de koepels onze helmen, de moskeeën onze barakken en de gelovigen onze soldaten”, uitkomt, te lezen is. Een link of andere bron zou welkom zijn.

    Vriendelijke groet…

  8. Als reactie op Kafir:

    Bovenstaande citaat komt uit een gedicht geschreven in 1918 door Cevat Örnek. Men heeft het gedicht lange tijd ontrecht toegeschreven aan de Turkse nationalist Ziya Gökalp. Onterecht omdat geen enkel van zijn boeken betreffende gedicht en/of citaat bevat.

    Zie hier het volledige gedicht van Cevat Örnek: http://www.hurriyetim.com.tr/haber/0,,sid~2@tarih~2002-09-23-m@nvid~177340,00.asp

  9. Na het Turken en Marokkanen drama stromen nu de Somaliërs en de Bulgaarse moslims ons land binnen, zonder enige economische noodzaak. Dit is puur wanbeleid tegen de belangen van ons volk in.

    Nu wordt het hoog tijd dat het immigratie van Moslims naar Europa compleet gestopt wordt. Het systeem van uitkeringen bezorgen die gebaseerd was op een enorme parasitaire ambtenaren stelsel trekt nog meer Moslims. Brussel moet onmiddellijk stoppen met geven van bakken Europees belastinggeld jaarlijks aan Turkije; bijdragen zijn alweer verhoogd om Turkije rijp te maken voor toetreding. Turkije wordt nu een tweede Iran, laat Obama het fijn inlijven als de zoveelste staat van zijn Amerika.
    Turkije nooit en nimmer bij de EU ! Weggegooid geld.
    Turkije zal een bedreiging worden, want Erdogaan streeft weer naar een groot Ottomaans islamitisch rijk en heeft een van de grootste legers.  
    Een referendum naar Zwitsers model is noodzakelijk: het gaat om een referendum over de concrete maatregelen, over een grote probleem, in alle facetten en zodanig dat de wil van de meerderheid doorgaat. Een referendum over de islamitische massa-immigratie en moskeen bouwen. Deze referendum is in het landsbelang. De overheid moet het referendum organiseren. Daarmee wordt het ook buiten de partijpolitiek geplaatst. De politiek is uitvoerder, en heeft niks te beslissen. De burgers zijn de baas.

    R. Blicker

    WIJKCOMITÉ DIRECTE DEMOCRATIE

Comments are closed.