Ja, inderdaad, het is weer zover. Russische en Cubaanse troepen zijn gewikkeld in gevechten in…
Ja, inderdaad, het is weer zover. Russische en Cubaanse troepen zijn gewikkeld in gevechten in Ethiopië en Somalië. Er zijn zelfs reservisten opgeroepen in Cuba. De pers zegt weinig hierover. Men is Vietnam vergeten en kolonialisme is nu ineens volledig geaccepteerd als het Rusland of Cuba betreft, die bezettingslegers sturen. Wat gebeurt er met onze ontwikkelingssteun aan Cuba? Cuba is nog steeds een “concentratie” land van het Nederlandse Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking. Wij kunnen nu zien hoe de communistische denkwijze is. Rusland krijgt een kans om zelfs ten koste van een vroegere vriend (Somalië) een groter land (Ethiopië) te veroveren en dat wordt dan ook gedaan. Ook de Eritrese verzetsbeweging (een marxistische beweging) moet maar opgeofferd worden ten gunste van het grote belang, te weten de totale bezetting van een land als Ethiopië, zijn rijkdom aan mineralen en niet te vergeten een verbinding van oost naar west over land in Afrika via Angola. Waar blijft onze grote beschermer van de vrijheid weer? Amerika is apathisch. Amerika kan zich alleen nog maar bemoeien met Rhodesië en Zuid-Afrika, landen waar de negerbevolking het beste leefklimaat heeft met de meeste voorzieningen in Afrika. Nee, Andrew Young wordt uitgestuurd (en wil zelf graag) om te praten met een kleine verzets groep. Amerika onderhandelt met guerrillabewegingen, niet met de partijen, die binnen Rhodesië onderhandelen over een vreedzame regeling met de regering Smit. Nee, Amerika, dat is niet de manier om respect op te wekken in de westerse wereld. Het wordt tijd, dat Europa ophoudt om blindelings deze activiteiten van Amerika te steunen. Het wordt tijd, dat wij hier eens begrijpen dat als Rusland de beheersing krijgt over grote delen van Afrika, Rusland ons binnen 24 uur kan afscheiden van alle olieleveranties uit de Arabische landen. Wij zijn binnen één maand op onze knieën en moeten ons dan schikken naar de wensen van Moskou. Is dat wat wij willen in de hoofdsteden van Europa? Zijn wij het alleen die dit zien? Laten wij beginnen om te trachten de mensen in onze omgeving ervan te overtuigen dat het communisme als zodanig nu meer dan ooit een expansie politiek bedrijft, die niet te stoppen is tenzij wij terug vechten. Wij moeten zelfs de strijd die in Angola voortgaat tegen de Cubanen helpen strijden. Wij hebben nu een regering, die “gelukkig” niet verder gaat met de socialisering, laten wij nu proberen de handen ineen te slaan en de agressie van buiten af te slaan.
De Cubanen hebben in Angola stabiliteit gebracht waar chaos heerste.
– Andrew Young, januari